Polega na ochładzaniu chorego miejsca parami ciekłego azotu o temp. ok minus 140 stopni Celsjusza. Zabieg trwa około 3 minuty, a jego celem jest wywołanie i wykorzystanie fizjologicznych reakcji ustroju na zimno.
Fizjologiczne
reakcje organizmu na zimno:
I FAZA CHŁODZENIA
- zwężenie naczyń skóry
- zmniejszenie ukrwienia skóry (bladość, ochłodzenie skóry)
- powolne obniżanie temperatury skóry, mięśni stawów
- zmniejszenie przemiany materii miejscowej i zwiększenie w części rdzennej
- zmniejszenie przewodnictwa nerwowego
- podwyższenie progu bólowego
- zmniejszenie uwalniania mediatorów bólu i zapalenia
- zwiększenie napięcia mięśni szkieletowych
- zwiększenie napięcia ścian naczyń
- zwiększenie czynności nadnerczy
- wzrost ciśnienia tętniczego i żylnego krwi
II FAZA CHŁODZENIA
- rozszerzenie naczyń skóry
- zwiększenie ukrwienia skóry (rumień, ucieplenie skóry)
- powolny wzrost temperatury uprzednio ochłodzonych tkanek
- zwiększenie przemiany materii w części rdzennej
- zmniejszenie napięcia mięśni szkieletowych
- zmniejszenie napięcia naczyń
- zmniejszenie ciśnienia tętniczego i żylnego krwi
Wskazania do miejscowej krioterapii:
- ostre i przewlekłe choroby stawów i chrząstek stawowych, np. RZS, dna, infekcyjne
- zapalenie stawów
- zespoły bólowe kręgosłupa
- reumatyzm tkanek miękkich
- świeże następstwa wypadków i innych urazów, np. skręcenie, zwichnięcie, naciągnięcie mięśni, stłuczenie mięśni, oparzenie, obrzęki po urazach, choroba Sudecka
- przykurcze w stawach
- obrzęki po operacjach
- ostre powierzchowne zapalenie żył
- ostre stany zapalne wewnątrz jamy brzusznej
- choroby neurologiczne, np. nerwobóle nerwów obwodowych, zespoły bólowe rwy kulszowej i ramiennej w okresie ostrym, stany wzmożonego napięcia mięśni, spastyczne niedowłady, miastenia, choroba Parkinsona
Przeciwwskazania do miejscowej krioterapii:
- pokrzywka (uczulenie na zimno)
- nadwrażliwość na zimno
- choroba Raynauda
- zaburzenia troficzne
- zaburzenia czucia
- znaczna niedokrwistość
- nowotwory
- odmrożenia
- zaburzenia mikrokrążenia tkanek
- ciężkie choroby serca i układu krążenia (m. in. choroba wieńcowa serca, nadciśnienie)
- choroby nerek i pęcherza moczowego
- choroby neurologiczne
- porażenia
- parestezje i polineuropatie